Abbahu
Kimdir?
Necdet
Ersöz
Abbahu, 279-320 yılları
arasında İsrail’de yaşadığı tahmin edilen Filistinli Yahudi bir Talmudisttir. Amora olarak bilinir. “Amora”,
İbranicede “yorumlayan” ve “hatip” gibi anlamlara gelmektedir. Talmudizm,
“Talmud” adı verilen eski Rabbinik Yahudiliğin kutsal metnidir. “Mishnah” ve
“Gemara” kısımlarından oluşur. Bu metin, Ortodoks Yahudiliğinin dinî
otoritesinin temeli sayılır. Abbahu, Shimon ben Lakish ve Elazar ben Pedat ile
çağdaştı, esas hocası ise Yohanan bar Nappaha idi. Abbahu bu dönemde
Kayserya’ya yerleşti ve burada Rabbinik akademinin başına geçti. Yaşadığı bu
şehrin çok milletli özelliği nedeniyle Abbahu sıklıkla Hıristiyanlar,
Samiriyeliler ve heretiklerle iletişim kurdu. Elimizdeki kayıtlara göre Abbahu
kendisiyle farklı düşünen insanlarla uzun süre boyunca fikir ve inanç
bakımından mücadele etmiştir.
Kayda geçmiş
tartışmalar arasında, Yeşaya Kitabı’nda Abbahu’ya atfedilen yazılarda (44:6),
Abbahu’nun, bazı insanların Tanrı’nın kendisi, ruhu, oğlu veya kardeşi olduğunu
iddia eden insanlarla olan tartışmalar yer alır. Elde edilen verilere göre, Abbahu açısından, Tanrı
ile insanlar arasında böyle bir bağ bulunamaz. Abbahu ayrıca Yahudiler içinde Samaritanların
yasal statüsündeki değişikliklerin kabul edilmesindeki önemli bir faktör olarak
bilinmektedir. Buradan yola çıkılarak bugün Samaritanlar her bakımdan Centiller,
yani İsrailoğulları’ndan olmayanlar olarak düşünülebilir.
Abbahu dinî kimliği
yanında birtakım seküler çalışmalar içinde de yer almış; örneğin kız kardeşine
Grekçe öğretmiştir. Çevresindeki farklı kültürlerle etkileşimi ve yakınlığı,
ona Roma içerisinde bir otorite kazandırmış, fırsat buldukça dinî takipçilerinin
bu ayrıcalıktan istifade etmelerini de sağlamıştır. Çevre kültürlerle olan bu
açık etkileşim ve farklı dinî topluluklarla olan mücadeleler neticesinde Abbahu,
Rabbinik bakış açısının bir temsilcisi ve savunucusu olarak ünlenmiştir.
Abbahu, Rabbinik öğretinin yaşadığı coğrafyada özel bir yer kazanmasında önemli
rol oynamıştır. Abbahu’nun ritüel fermanlarından bazıları, ilerleyen tarihlerde
Yahudilerin yaşamında önemli bir gelenek ve normatif pratik olarak süregelmiştir.
Tartışmalı birtakım aktivitelerine rağmen, Abbahu yaşadığı toplumda ve dinî
kültürde örnek alınan ve tevazu sahibi olan biri olarak hatırlanır. Aynı zamanda
zenginlik ve güzelliğin babası olarak bilinir. Yeni jenerasyonlarda ve dinî kültürde
düşüncelerinin ve geleneğinin takipçileri bulunmaktadır.
İleri
Okumalar ve Referanslar:
Lachs, Samuel Tobias.
“Rabbi Abbahu and the Minim.” Jewish Quarterly Review 60 (1970): 197–212.
Yorumlar
Yorum Gönder
Yazı hakkındaki görüş, soru ve önerilerinizi lütfen bildiriniz. Hakaret, niteliksiz ve delilsiz eleştiriler ya da kişilik saldırıları engellenecek; yapıcı üslûp ve eleştiriler dikkate alınacaktır.